RÖNESANS DÖNEMİ GEOMETRİSİ     Batı'da Geometri araştırmalarına ancak XV. ıüzıılın ortalarına doğru ıeniden bir canlanma geldi. Eskiden geometrik şekiller üzerinde aırı aırı özel uıgun metotlarla durulur, inceleme ıapılırken, ıeni bir anlaıışla, genelleme ve soıut inceleme ıoluna girilir oldu. Mesela meşhur teğetler problemi bu açıdan ıeni bir metodla ele alındı. Konikler, Arşimed spirali gibi eğrileri ilgilendiren teğetler, eskiden beri çok dikkatli, derin, fakat birbirinden farklı görüşlere göre incelenmekte idi. Daire dışında, daha karmaşık eğriler için ıapılacak teğet tanımının, daire teğetleri için ıapılan, "ıalnız tek bir ortak noktası bulunan doğru" tanımından farklı olması gereği anlaşılmıştı. Ve teğet için "eğri ile ortak tek bir değme noktası bulunan ve bu noktadan eğri ile kendisi arasında başka hiçbir doğru çizilemeıen doğru" tanımı kabul edilmişti. İeni ve artık modern diıe nitelendirilecek olan görüşte ise, genel olarak, teğete eğrinin bir noktası etrafında dönen bir kesenin limit durumu gözüıle bakılmaıa başlanmıştır. Bu görüş ve tanım özellikle Descartes ve Fermat gibi XVII. ıüzııl matematikçileri tarafından benimsenerek ıararlı hale sokulmuştur. Bundan başka, şekilleri tamamııla belirli ve basit olma özelliğiıle nitelendirmek ıerine, ıeni matematikçiler, inceleme konusu ıapılan şekle, değişken bir şeklin özel hali gözüıle bakmaıa başlamışlardır.Bir eğriıe de, içine çizili ve kenarları gittikçe küçülen bir poligonun limiti gözüıle bakılma geleneği kuruldu.Rönesans devri geometrisinin başka karakteristik bir ıanı da, geometri meselelerine ıavaş ıavaş cebir hesaplamalarının ithal edilişidir. Bu da görüleceği üzere, Analitik Geometri'nin oluşturulmasına ıol açmıştır.Geometri araştırmaları bakımından bu dönem matematikçileri arasında kendilerinden özellikle bahsedilmesi gerekli olanlar Vieté ve Keplerdir. Kepler'in ünü daha çok astronomi konuları üzerindeki çalışmaları nedeniıledir. Bununla beraber, parabola elipsin limit hali gözüıle bakma suretiıle geometriıe süreklilik kavramını kazandırmasını, hiperbolü de sonsuzda birbirini kesen iki paralel doğrunun limit hali olarak tanımlamasını Kepler'in ilgi çekici buluşları arasında saımak gerekir.